به سید علی خامنه‌ای می‌نویسم؛
سید، پیشنهاد می‌کنم فیلم مربوط به ضرب و شتم دانشجویان را در کوی دانشگاه حتماً ببینی.
خیالت راحت باشه، این فیلم دیگه دستپخت سرویسهای جاسوسی غرب، با طرحی از پیش تعیین شده نیست.
فیلمبردار در معیّت نیروهای ذوب در ولایت حرکت می‌کند و از «خودی‌ها» بود. اگه باورت نمی‌شه، این جنایت‌ها کار کارگزاران حکومت تحت زعامت خودته می‌تونی از کمیته تحقیق و تفخص مجلس بپرسی که قرار بود گزارششون رو علنی قرائت کنن.
حالا میثم خودت را بین این دانشجوها فرض کن.
مسعودت را مجسم کن در شکل و شمایل جوانی که دست بسته، به روی زمین افتاده و در حال بیهوشی از سر و دهانش خون جاریه. پیش خودت کمی فکر کن، اگر هنوز در زندان کمیته مشترک در بند بودی. شاهی بر مسند قدرت بود و با فرزند تو اینچنین می‌کرد. چه فتوا می‌دادی؟
برگرد به تصویر مسعود نگاه کن. هنوز از دهان او خون جاریست. و «برادران» با دهانی که باید تا چند ساعت دیگه باهاش نماز سحر بخونن، بهش فحش می‌دن؛ فحشهایی که حتی در مملکت کفر هم اونقدر قبیح می‌دونن که سانسور کردن.
میثم هم دیگه تموم کرد. اما نه، ....
مطابق گزارش نیروی انتظامی تهران بزرگ، کسی کشته نشده و فقط چند نفر جراحت سطحی داشته‌اند …!
۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه
۱۳۸۸ بهمن ۲۱, چهارشنبه
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
پست‌ها
