اعتماد ملی
چه چيزهايي در ايران مورد نياز نيست؟ چه وسايل و لوازمي فقط كاربرد تزييني دارد؟ كدام اشيا فقط به درد لاي جرز مي‌خورند؟ بعضي‌هاش اين‌هاست كه ما اين پايين براي‌تان مي‌نويسيم:
ساعت: اصولا زمان‌بندي از آن شوخي‌هاي مديريتي مملكت محسوب مي‌شد. در ايران تنها چيزي كه سر موعد و طبق برنامه‌ريزي قبلي انجام مي‌شود به دنيا آمدن نوزادان است كه آن هم نيازي به ساعت ندارد و قابله يا به قول امروزي‌ها ماما مي‌خواهد.
صندوق راي: صندوق چيز «بد باري» است. يك جعبه است كه مزين به يك شكاف در بالاي خود شده است. اين شكاف هم‌اينك باعث ايجاد شكاف بين جامعه و دولت و بين دولت با جناح راست و بين جناح راست با آقا لاريجاني و در كل بين همه با همه شده است. گفته مي‌شود طبق يك سنت قديمي بعد از راي‌گيري، صندوق‌ها را در خرابه‌ها و ساختمان‌هاي نيمه‌ساز شيراز مي‌اندازند.
تعرفه: وقتي صندوق راي نياز نباشد، نيازي هم به تعرفه راي كه چند ميليون بالا و پايين چاپ شود، يا بعد از نوشته شدن و تا شدن و در صندوق انداختن اتو كشيده مانده باشد، نيست. اصولا تمام گرفتاري‌ها از همين بالا و پايين شدن تعرفه است.
تلويزيون: روانكاوها مي‌گويند هر ايراني به دو روش مننژيت مي‌گيرد. اولي در حياط خلوت مملكت كه نياز به آمپول پني‌سيلين قوي و آمپول ضدمننژيت پيدا مي‌كنند. دومي با تماشاي تلويزيون كه منجر به مصرف آرام‌بخش قوي مي‌شود.
خلال دندان: وقتي سازمان محيط زيست با مديريت هوشمندانه خود نسبت به از بين رفتن جنگل‌هاي استان گلستان و باقي جاها اهتمام ورزيده است، چه دليلي دارد با خلال كردن دندان‌هايمان باز هم به درختان آسيب بزنيم؟
صندلي: در كل مملكت به دو سه تا صندلي بيشتر نياز ندارد. يكي براي آقا احمدي‌نژاد كه روي آن بنشيند و رياست‌جمهوري و سرپرستي وزارت و اينا كند. يكي هم براي آقا الهام كه وزارت و رياست و سخنگويي و اينا كند. يكي هم براي آقا مشايي كه در كل بنشيند روي صندلي و خستگي در كند.
دانشگاه: به راستي دانشگاه به چه دردي مي‌خورد؟ وقتي مملكت به جايي رسيده است كه دانشمندان جوان در زيرزمين خانه‌شان به فناوري هسته‌اي دست پيدا مي‌كنند.
مدرك دانشگاهي: ايضا. تا ديروز طرف براي اينكه جايي استخدام شود دست كم بايد مدرك ديپلم داشت. الان مملكت به جايي رسيده كه نخبه‌گرايي و شايسته‌سالاري همه را در برگرفته و براي پست وزارت و مشاورت و دستيار اولي و معاونت و اينا به جاي ديدن مدرك دانشگاهي شما به كف دست‌تان نگاه مي‌كنند. اينها بعضي از چيزهايي بود كه واقعا در مملكت نياز نداريم. خيلي چيزهاي ديگر هم هست كه به آنها هم نياز نداريم اما نمي‌نويسيم چون به سلامت روان و جسم‌مان نياز داريم.
پوريا عالمي
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر