من و وبلاگ چشمه سبز آزادی

هدفم از راه‌اندازی این وبلاگ کار رسانه‌ای نبوده و نیست.

قصد این ندارم که «مطابق اصول مرسوم خبرنگاری» عمل کنم یا بنویسم.

ادعای بی‌طرفی هم ندارم. پر واضح است که مطالب منتشر شده در این وبلاگ روایتی است از دیدگاه شخصی خودم که در این برهه زمانی، جنبش سبز را همدل یافته و با آن همراهم.

برای من هیچ فرد، دین، مذهب، ایدئولوژی، گروه یا فرد سیاسی مهمتر از «انسان» و «آزادی» نیست. مصلحت هیچ نظامی، هیچ دینی، هیچ سیاستی بیشتر از یک انسان رنج دیده نیست. بزرگترین مصلحت من تقریر حقیقت و تقلیل مرارت انسانهای رنج دیده ایست که ممکن است حتی مخالف من، باشند.

بعد از هر دورۀ تاریخی در حیات یک ملت رسانه‌ها، صاحبان قدرت، و گرایشهای سیاسی روایات خاص خودشان را در یک چیدمان خاص تحویل مردم می‌دهند و تعبیر خود را هم چاشنی می‌کنند. اما من تصمیم گرفتم یک «پوشه» برای خودم داشته باشم و به جای کمد و کشو، آنچه را که در میان اخبار و تصاویر برای خودم جالب است در این وبلاگ ثبت کنم.

بنابراین نه یک خبرنگار مکتبی هستم، نه یک وبلاگ نگار متعهد و نه هیچ تعریف دیگری را که مرا در چهارچوبی بگنجاند بر خود می‌پسندم.

این صرفا یک دفتر یادداشت شخصی است که دیگران هم می‌توانند در آن نظری کنند و نظریی دهند. اعلان موافقت یا مخالفت کنند.

مطالب من گاه نظر و نوشته شخصی است. گاهی هم انعکاس نوشته‌های رسانه ها یا وبلاگهای دیگر (البته با ذکر منبع)